SEN VARKEN ANNE

[HASAN]

SEN VARKEN ANNE



Sensiz geçen yıllarıma neler sığdırdım bilir misin
Senin yokluğunda öğrendim hiçliği
Yalnız gecelerime yorgan olamadığını gördüm
Her ağladığımda yaban kalmış duygularımı dindiremedim ANNE

Sen varken
Hastalığın geçişi vardı
Gecelerin uzunluğu kısaydı
Sızıların akışı dururdu
Hayat yaşanmaya değerdi ANNE

Sensiz geçen günlerime neler sığdırdım bilir misin
Senin yokluğunda öğrendim yalnızlığı
Ümitli düşlerimde yarınsız kaldığımı anladım
Her düşüşümde karşılıksız bir omuz bulamadım ANNE

Sen varken
Yarınlara ümit bağlanırdı
Baba evinden çıkma hayali kurulurdu
Evlat sevgisi tadılırdı
Yuva sıcaklığı hissedilirdi ANNE

Sensiz geçen anlarıma neler sığdırdım bilir misin
Senin yokluğunda öğrendim ayakta kalmayı
Hüzünlü günlerimde acılarıma perde olamadığını gördüm
Her kahrettiğimde susuz kalmış sevgimi büyütemedim ANNE