BİR SEN BİR DE MAHZUN GÖZLERİN...

[baytunca]

BİR SEN BİR DE O MAHZUN GÖZLERİN...

Tarttım gönlüm ile, bir de ben seni,
İnce-ince aradım da hep dengini,
Her renge sordum da o gözlerini,
Her renk adındı, bir de mahzun gözlerin...

En aşılmaz dağa vurdum bu yüreğimi,
En derin deryada sana çektim küreğimi,
Bir dengin bulsaydım canımı vereceğimi,
Düşünmem bir adın dı, bir de mahzun gözlerin...

Yıldızlar gülerdi bana, sen yüzüme baksan,
Güller açardı içimde, bana bir el uzatsan,
Soğuklar tükenirdiler sen nefesini katsan,
Tabiatımda bir sen vardı, bir de mahzun gözlerin...

Aç kalınca ben, seni düşününce doyardım,
Benim her anımda kaç sen varsa sayardım,
Toplar, sarar, şu sevdalı yüreğe koyardım,
Ceman, sonuç, bir sen, bir de mahzun gözlerin...

Bütün yoksul ile üryan gözlerinden giyerdi,
Zalime adını desem, her zulumünden cayardı,
Sevenler adını hep benimle, vuslat sayardı,
Hasret oldu adınla sen, bir de mahzun gözlerin...

Yorgun yüreğimle beraber, yollara çıktım,
Herşeyimken, badem gözlü, boynumu büktün,
Beni neden sen kerem ettin de, aslına yaktın,
Ateşimin külünde de sen, bir de mahzun gözlerin...

06.12.2006 Maltepe (Özlem Bar)
Bayram Tunca 1956, Elazığ