AHH NİYE Kİ, NİYE Kİ ...

[baytunca]

AHH NİYE Kİ, NİYE Kİ ...

Cebimde dört expres bileti,
dördü de pulman,
umut ülkesine gidecektik,
dördümüzde,
perondaki bankta oturuyorum,
bankta bir yazı var,
"umut memedin ekmeği" diye,
altında da,
yazan ayşe diyor,
onun altında memedin yanıtı var,
"ekmeğimi alsaydın da,
ümitlerimi almasaydın ayşe,
seni çok bekledim ama,
anladım ki Elazığ'a yalnız döneceğim"
yazan memet,
tren kalkmak üzere,
doyamıyorum okumaya,
gelmediler ama,
ayşe ile memedin sonuna,
uğramasam bari,
ve başka bir yazı,
"burada tanımıştım seni,
yine burada terkettin,
zalim kız, başkasına gelin gittin"
yazan cuma,
altına eklenmiş bir başka yazı,
der ki,
"üzülme arkadaş,
senin kaderin,
zaten adın gibi,
perşembe den belliymiş",
şimdi düşündüm işte,
ya bu benim kaderim,
kim bilir,
kaç perşembeler geçiritir bana,
ve beklesem de cuma dan fazla,
biliyorum şimdi,
sen yine de gelmeyeceksin,
bari yoluma gideyim diyorum,
üzgün, kalkıyorum yerimden,
anons yapılıyor hareket için,
boşuna bekliyorum,
boşuboşuna, boşuuuboşuna,
bekliyorum can yoldaşlarımı,
hareket saati işte,
telaşlandım,
neden gelmediler ki,
diye diye, bir başıma,
bindim trene,
cebimde dört bilet var,
pulman,
içimde üç boşluk var, ful pulman,
pencereden bakıyorum,
içim bomboş oluyor,
eksiliyorum gitgide,
rüzgar beni atabilir dışarı,
ağırlığım kayboldu hepten,
sevdam da mı içimden çıktı ki,
kelebek kanadı gibi,
savruluyorum,
uzaklaşıyorum,
peronda oturduğum bank'a bakıyorum,
darmadağınık yüreğim,
perperişan oturuyor,
el sallıyor bana halsiz halsiz,
ve bağırıyor ardımdan,
"sen yolundan kalma ey can,
can çekerim,
şurada ölürüm de,
o olmadan seninle gelmem" ....

kondöktör soruyor,
"üç kişi nerede efendim",
"gelmediler" diyorum,
yüzünü buruşturuyor,
ahh çok yazık, ahhh, niye ki,
niye ki gelmediler" ,
ahhhh niye ki, niye ki,
ahhhhhhhhh,
ben bilir miyim, ahh, niye ki" ...

14.12.2006 Taşkışla/Taksim
Bayram Tunca 1956, Elazığ

[sabır taşı]

giden gitti bir akşamüstü hayat vapuruyla
geride kalanlar ise ;
uğraşıp durmakta,
hayat denilen limanda
bitmek bilmeyen etrikalarıyla..

sabır taşı 2002...dört yıl önce karalamıştım..askerde bir arkadaşımı tezkereye gönderdikten sonra..aklıma geldi şiirinizi okuyunca..

yüreğinize sağlık..üstadım...