AH BİR BİLSEN...

[baytunca]

Bulutların üstüne otursam,
başımın üstünde güneş,
savdanı çıkarsam içimden,
avuçlarım kızıl kan,
savursam,
güneş beni yakamaz,
bari ben,
aşkından güneşi iki kat yaksam...

bir çobanın kavalında,
emsalsiz bir ezgi olsam,
bir gül ağacının gölgesinde,
üflesem ciğerime yerleşmiş,
nefesi dışıma sen diye,
kavalımı çalsam,
çoban çeşmesinde bütün kuzular,
seni su diye içseler,
yüreğime dek ben serinlesem...

bir köy damında,
hıltanlara asılsa hayalin,
alsam atsam içime seni,
yerine kendimi assam,
birlikte sallansa intiharımız,
hayalinle bile ölmeye varım,
sensizlikle olmaya alışamadım desem...


şimdi kalemim tükendi,
tam vuslatın idam fermanı,
son satırına varmak üzereydi,
kalem kırılacak kadar kısa,
ferman bitmeyecek kadar uzun,
gönülde ayrılığı bastı ki bir hüzün,
bana daha çok zaman acıyacak,
beni anlıyor musun canım,
ayrılık bana iki cihanda da ağlasa,
gelsen ömrümün sonunda,
bir kere, bir kere seninle gülsem...

unutulmak mı dedin,
ne anlamsız, ne gereksiz bir sözcük,
ölümcül hasta olmanın tam tarifi bu işte,
camdan bir mezarda teşhiri,
yalnız ölümün,
yürekteki yaranın tenin her yerine,
sirayetidir,
sonu hüzün toprağın altında,
acıların görünmezliğidir,
sensiz yaşamak,
bir buz denizidir biliyorum ya,
ölüm bir sensizlik daha demektir,
cehennmem ırmağının kaynağından,
dayanılmaz sensiz yaşamaya,
ölüme nasıl dayanılır ki sensiz,
ah bir bilsen, ah bir bilsen...

06.03.2007 Taşkışla/Taksim
Bayram Tunca 1956, Elazığ

[KUŞÇUBAŞIEŞREF]

EYVALLAH USTAM EYVALLAH NE SOYLESEK AZ OLURR GONLUNE YUREGINE SAGLIK BERHUDAR OL imza T.M.KUŞÇUBAŞIEŞREF