GÖZLERİN SEVDA YERİDİR...

[baytunca]

Kim ne bilir ki,
ben bir balta girmemiş ormanın
en derin yerinden doğmuşum,
yani senin yüreğinden,
akmışım bütün damarlarından,
dolaşmışım her hücreni,
kim bilir ki ben içinde senin,
daha keşvedilmemiş bir ırmağım,
suyumdan çiçekler, ağaçlar,
güzel gözlü ceylanlar,
kuşlar ile,
bütün, börtü böcekler içer,
güneş bile akışımı merak eder durur hep,
sabah başka, öğlen başka, akşam başka,
boynunu bükerde tepemde dolanır durur,
geceleri mehtabı nöbetçi koyup,
çıldırır bir gününe yine boşa yanıp tutuştuğuna...

ve benim içimdeki şu kara sevda,
Yunus'un göremediği,
bilemediği bir diyarıdır,
Rabbinden himmeti ise
ilahi ışık olup,
sevdiği yar'e kavuşmak...

ben ki,
geçip giderken yolumda sensiz,
ümidim mahşere,
hasretim mahşerden de öteye kalır,
ulu çınarların gövdelerinde,
bütün sarmaşık gülleri,
dolanır, sarınırken aşkı,
Pirsultan olur asılır,
kıyılarımda yine,
dostun yoluna,
sarmaşıklar el ele, bir orman boyu,
gül damlar çılgın suyuma,
arzular kamber olur,
Karac'oğlan türküsü düşer,
bana katılan pınarların inceliğine,
elif elif tir içime akan,
pınarlar saf ve yürek soğutan sularıyla...

çiçeğe konarken bir bal arısı,
balına aşkın tadını katar,
yine suyumdan,
dibimdeki kum,
mecnunun sahrasından gelmedir,
ahh leyla ahh,
mecnun en derin yerimde,
sensiz mi serinler sanırsın,
sazı değil midir kuşların sesi,
türküsü değil midir aşkın,
sonu vuslata çıkar,
ne çıkar san ki,
ahrette de olsa,
çıkar ya...

bir ilahi çağıltıdır sesim,
bir ilahi deyiştir yakarılarım,
hiç bir kitapta yazılı olmayan,
Yunus'un yüreğinin derinlerinden...

ve benim çağlayanlarımın yüksekliği,
taşların üzerinde açılmış,
bir güzel bayır gülüne aşıktır,
görkemleri,
o bayır gülünün gölgesinde kalır kadar da küçük...

sesim ki ah,
sığ suyumda gölgesi suyuma düşen,
bir ceylanın gözlerine kul olur...

ve ben bir denize çıkarım nihayet,
rabbime kavuşmuş gibi,
ferahlığım büyüklüğümden ferah,
ve büyük bir kapıdan,
açılır yatağım giderek,
sevenlerin açılmış kolları gibi,
ve o koca deniz benim suyumla,
sevişir ben aktıkça kendine,
suyunun ruhu ferahlar,
tuzuna karışır saflığım,
tadını benimle bulur,
karıştığım yeri bir ben bilirim,
bir sevda yeri olan,
o yarin gözleridir...

13.03.2007 Taşkışla/Taksim
Bayram Tunca 1956, Elazığ