KALAN MASUM BİR KAN DAMLASI ...

[baytunca]

Sarayını yıktın da güzel leyla'nın,
Mecnunun o enkazda çilesi kaldı...
Sanma nesli tükendi, bütün sevdanın,,
Mecnun yürek o leylanın kölesi kaldı...

Bize de sevmeyi çok gören kader,
Daha nice gönül edersin derbeder,
Ferhat'ın yüce dağları deldiği kadar,
Bu canın da nice dağı, delesi kaldı...

Mutlulukları aldım, sanma aslından,
Aşkı tüketemezsin ki gönül neslinden,
Sevda kul hakkı; sorulur, gün gelir senden,
Daha da kaç kerem'in, kül olası kaldı...

Sevenlere kapadığın her gün ışığının,
Zindanlara soktuğun her kul aşığının,
Kamber'e arzudan sildiğin ay ışığının,
Gönlünde tüm yıldızların şulesi kaldı...

Kader her zulume, zalime uydun,
Bir de benim ile o gülüme kıydın,
Söyle zalim sanki sen neye doydun,
Tek zor bana şu gönülün ölesi kaldı...

Aldatamazsın adına töre desende,
Desen bile, bir de adını da versen de,
Nice aşkı bitirip, canı yere sersen de,
Her aşktan, masum bir kan damlası kaldı...

01.04.2007 Kartal
Bayram Tunca 1956, Elazığ