YAĞMUR YALNIZLARI...

[baytunca]

Düşlerimde kucaklarım,
Bulut başlı sevdiğimi,
Dört dağ arası şehrinde,
O da düşlerinde okşar,
Beyaz dizlerindeki başımı...

Elazığ'da bir uzun çarşı,
Dersim kalır kuzeyinde,
Ben harput'um, o da dersim,
Ölümüne, suyu, dört dağı ile,
Hep dosta, düşmana karşı...

Sarı başak, küçük böcek,
Sana selam kucak kucak,
Dersim beni unutursa,
Söz namustur, veremem ki,
Bu can seni unutacak...

Yılkı kuşlar, ben gelemem,
Kanadınıza alın gönlümü,
Cehenneme benzer ayrılığa,
Ölüme benzer hasretlere,
Düşmesin, o kıza verin onu...

Gri perdeler iner ruhuma,
Eladan gözlerindir çekilir,
Senden ayrılırsam ölürüm,
Ne çok sevdim, ayrılırsam,
Tüm dersim mezarım olur...

Kepenksiz bir vitrin camında,
Bir manken gelinlik giymiş,
Baktım gözleri, teni, yüzü sen,
Damat sa virtinin dışında,
Damatlık mı ona, uymamış...

Yağmur yalnızlarıdır onlar,
Beklerler hep aynı vitrinde,
Onları ikimize alacağım,
Bir ecel günü giysek bile,
ve tabiiki dururlarsa yerinde...

30. Nisan 2007 (16:30)
Bayram Tunca 1956, Elazığ