ADINI ADIM BİLDİĞİM...

[baytunca]

Sevdiceğim sen,
gönül ormanına düşmüş ateşim,
ve sana kavuşamamak,
çakalın ağzındaki,
can çeken körpe tavşandır...

gözlerin ki ah sevdiğim,
kararmış iki can eriğidir,
umutsuzluğumun dalında asılırlar,
biçareyim neyleyim, dokunamam,
gözlerin ki yerlerinde güzeldir...

sen sevdiceğim,
sen, gözlerini ilk kez açan,
bir bebeksin,
ve sen kara gözlüm,
zeytinin üztüne düşen,
gün ışığının parıltısısın,
sen ki,
bir ilk sınıf öğrencisinin,
ilk yazdığı yazı kadar,
yapmacıksızsın,
ömürlük en beğendiğim ansın...

sevdiceğim, kadıncan,
kirpiklerin eliftir senin,
hatime gider bu gönül,
ve gözlerinin bebeklerinde durur,
sevdamın doktorası...

kaşlarının hilalına,
kırlangıç yuvasının,
bir kenarı resmolunmuş,
gülümceren,
senin şakakların ki,
camdaki buğunun üstüne düşmüş,
onbeş yaşındaki bir prensesin,
baş parmağının yarım izidir...

cihan-ı canım sevdam,
gülüşün ki,
deniz dalgasının kıyıya vuran köpüğü,
benim gülüm sen,
dar ağacı bacaklım,
kibrit bileklim,
senin adının baş harfi,
transa durmuş,
yogacı nın oturuşudur,
aklımın en ince yerinden çıkmaz...

sevdiceğim, canım benim,
güzel kadın, senin boynun,
sultan sürahisinin ağzıdır,
boyun malatya'nın selvi kavağı...

sen ömrümsün güzel,
senin dudakların gülümser ken,
ebem kuşağının pembe rengi,
ayrılır, kopar gelir yerinden,
düşer damla damla,
renk renk yüzüme,
ve gözlerimde dans eder,
sallar kara sevdalı gönül dünyamı...

sen bir tanemsin,
içimin aşkı bekleyen,
en zula yerindeki,
şamdan ışığı bakışlımsın,
ıslak gözlü kraliçem benim,
sen uyurken,
gzlerinde kirpiklerin,
nizami dizilmişlikte,
pusuda bekleyen,
ve her yöne gerili oklara benzer,
ve gülüm sen uyanıkken,
kıyametler kopar içimde,
bir bakışınla bütün aşk mahkumlarını,
özgürlüğüne kavuşturursun,
gözlerini kırptıkça,
kirpiklerin giyotindir,
bilmezsin ki,
soluduğum nefesi de doğrar durur hep...

sevdiceğim,
sahrada leyla bildiğim, çöl güzelim,
sen ki,
çiğin altında kalmış,
gül rengim, gül damlamsın...

cananım kadın,
saçlarını toplarsan,
çam ağacı gölgesidir,
dağıtırsan,
akşam güneşinin,
gönül dağından aşması olur...

altın renkli,
kalem parmaklım yar,
seni anlatmsı öyle zor ki,
sen en emsalsiz bir romansın,
sen satır-satır,
ezber edilesim sin,
sen imla seslim,
sen nota yüzlüm,
şiirlerim yüzüne düşse,
mahzun yüz çizgilerin,
porte-porte şarkılara döndürür,
olursun gönül bestem,
ve yüreğime düşen gül damlam kadın,
sensin adını adım bildiğim biriciğim yar...

18.06.2007 Taşkışla/Taksim
Bayram Tunca 1956, Elazığ