YÜREK YARİ CAN ÖZÜNDEN ÖPÜYOR...

[baytunca]

Şafak kızıl saçlarını çözerken,
Gülistan da gülü şebnem öpüyor...
Gönlüm yar'e arzuhalin yazarken,
Sazımı tel, türkümü dem öpüyor...

İçim ezgi, yüzüm sevda türküsü,
Umut yar'e giden turna sürüsü,
Vuslat gelin, yok ötesi, berisi,
Leb alnından, göz, gözünden öpüyor...

Murat yüce bir dağ gibiydi, eğildi,
Hasret dağların karıydı, çekildi,
Kader; çin seddiydi, o da yıkıldı,
Yürek yari can özünden öpüyor...

Yar verdiği söze sadık diliyle,
Gelin oldu vuslat, duvağı, teliyle,
Aşkın şerbetini kendi eliyle,
Al iç derken, söz, sözünden öpüyor...

Gece yanar sarılmak var o yare,
Artık iki gönül olmuş tek pare,
Gönül derdim yeni bulmuştur çare,
Kara sevdanın hazından öpüyor...

Kışı bitmiş, güller açmış yüreğim,
El eleyiz, gülüş sürer süreğim,
Varsın olsun bir ölümde merağım,
O da aşkın son yazından öpüyor...

04.09.2007 Kartal
Bayram Tunca 1956, Elazığ