AKLIMA DÜŞTÜN...

[baytunca]

Aklıma düştün,
Sigaramı ters yaktım...

Aklıma düştün,
Duvarlarda hayaline baktım...

Aklıma düştün,
Mısralar resmine döndüler,
Poz - poz, renk-renk,
Gülüşün ve hüznün iç içe...

Aklıma düştün,
Denizin dalgasında,
Hıçkırığını duyar oldum,
Sanki deniz di gözlerine düşen,
Silemedim...

Aklıma düştün,
Martı kanatlarında,
Uzak, yakın düşlerde,
Yorgun, sahipsiz, mekânsız,
Martılardan beter oldum...

Aklıma düştün,
Ağladım yokluğuna,
Dalgalar ısındı gözyaşlarımla,
Buzlar çözüldü de,
Anlamadın...

Aklıma düştün,
Sevgim sensizlik denizlerinde,
Eski bir gemi gibi, alabora oldu,
Yüreğim dalgalara kapıldı,
Düştü denize benliğim,
Kara sevdamın cesedi vurdu karaya...

Aklıma düştün,
Rüzgarların uğultusunda,
Ağlamam sensizlik adlı serenat oldu...

Aklıma düştün,
Umutlarım,
Yoksulların gözlerindeki,
Ümitsizlik pırıltısı oldu,
Düşlerim senin gözlerindi hep
Ve yoksul sofralarının lüksü,
İki zeytin tanesi, gözlerin,
Yenmeye kıyılmayan...

Aklıma düştün,
Yıldızlar altında sevdalı bir çobanın düşü gibi,
Aklıma düştün,
Bir açık hava tiyatrosunda,
Çoban ve koyunla kuzular,
Gecenin karanlığında "biz" i oynadılar,
Efektler geviş sesleriydi,
Alkışlar cırcır böceklerinden
Ve öykü, Leyle ile Mecnun...

Aklıma düştün,
Hüzün türkülerinde,
Notalar gözyaşlarım oldular,
Çalgılar ağıt yaktılar her türkümde,
Portelerse,
Kaybolduğum dört yoldu...
Aklıma düştün,
Oyuncağını kaybetmiş bir çocuğun,
Çaresizce ağlamasında,
Aklıma düştün,
Aklıma, düştün ki, düştün hani,
Bana en zor yanı,
Aklıma düştün,
Yanında ki yalnızlığımda...

30.03.2005 Taşkışla/Taksim
Bayram Tunca 1956, Elazığ