KERNEK'TE BİR GÜL AĞACI...

[baytunca]

Sen kernek'te gül ağacı olaydın,
Ben garip kuş, dallarına konaydım,
Ben gözyaşımı eyleyip bir şelale,
Ağladıkça sen bir orman olaydın...

Kanal boyu yetim çocuk gibi bak,
Hasret hep gece mi, atmaz mı şafak...

Sevdiceğim kanal boyu ne güzel,
Kernek sensiz bomboş, bu beni üzer,
Bulvar da gezen şu edalı güzel,
Demedi derdine derman olaydım...

Kara dut kurumuş, boş bizim sokak,
Ağarttı saçlarımı hasretin, sen şu işe bak...

Yıkılırken üstüme şu beyler tepesi,
Önce gönlüm öldü, çıkmadan sesi,
Ben sensiz verirken o son nefesi,
Gelseydin de, idamıma ferman olaydın...

Mişmişler kurudu, toprağım çorak,
Bu canım çürüdü hasretinden bak...

25.08.2005 (Malatya-Şelale)
Bayram Tunca 1956, Elazığ