SONSUZ BOŞLUK...

[baytunca]

Sen hem yıldızlar kadar uzaktasın,
hem de nefesim kadar içimde,
hep seninle aynı havayı soluruz da,
yine yokluğunun boşluğunda boğulurum nedense...

sen bana beni getirdiğin zaman,
benden de kendini alıp gidebilirsin,
bendeki kendini alıp gittiğin zaman,
kendindeki beni geri bana verirsin,
ama, ikimiz de, aynı anda,
sanki suya düşen sabun köpüğü oluruz,
o suda ne kokumuz, nede izimiz kalmaz ahir...

Bayram Tunca 1956, Elazığ
10.05.2008 Kartal