Kim bilmez ki ayrılığın
Adı o vefasızdan kalmış
Ben yinede diyemem ki
Her acım o kızdan kalmış.
Kaşı keman, can lokmanım
Sensiz yarım hep sol yanım
Damarımda dönen kanım
Can dediğim o özden kalmış.
Ellerindir kar beyazı
Gözlerin gün sunar yazı
Bülbülün şu güle avazı
Gittiğin o güzden kalmış.
Hududu yok kalbin sana
Can hedef kirpiğinle vurmana
Bir toz edip savurmana
Her özlemim yazdan kalmış.
Dudağındaki gülüşten
Kerem yangını öpüşten
Arzu endam o gidişten
Bıraktığın hazdan kalmış.
Aslım adım unutmuşum
Keremden çok tutuşmuşum
Gönlünün yerinde tütüşüm
Sen ateş, can közden kalmış.
11.11.2008 Kartal
Bayram Tunca 1956, Elazığ
SÖNMEYEN ATEŞ...
Moderator: Yöneticiler
SÖNMEYEN ATEŞ...
yokluğun ölümün diğer adıdır