TOPLAYAMAZSIN SEN TANELERİ...

[baytunca]

İzlerine bassam izlerin kırgınım der
gözlerine baksam gözlerin kırgınım der

ellerini tutsam ellerin kırgınım der
ellerini bıraksam ellerim erir...

gecendeki ateşinde bir damla terim
alnından aksam dersin silerim

yazgıya gelse tenim kirpiklerine
her göz kırpışınla çizilirim, biterim...

yastığında bekleyen bir düş olsam
uykundaki dünya bir yana iter beni

rahat uyu çekik gözlüm
düş tablondan sil beni

ben istenmeyen yerdeysem
sevdam onurumun kisbetindedir

rahat uyu gece gözlüm
sessizce üstünü örter çeker giderim

uykularımın sıcaklığı sana kalsın
gecelere çizdiğim hayallerine giderim

dönüşümsüz bir yutkunuş gibi
adımı boğazına düğümlemeden

seni hiç sevmeyi öğrenemedim derim
sensizliğe müebbet olurum

bir daha bin daha o suçu işlerim
yine seni severim

ellerinin soğukluğunda
parmakların arasında

seni bu yazgının fermanı ederim
kendimi en sonunda gözlerine astırırım

bitersem işte böyle biterim
ölümden değil, yokluğunda can çekerken titrerim

kapat gözlerini şimdi
ruhumu koymaya geldim

gözlerinin ıslaklığında
cehennem acılarımı çekmeye...

kapat gözlerini
sabah olunca gözlerin sızlar

belki ben tane tane damlarım
toplayamazsın ne çok sevdiğim sen taneleri...

12.02.2009 Taşkışla/Taksim
Bayram Tunca 1956, Elazığ