SARILMIŞ İKİ GÖNÜL...

[baytunca]

Hem yaz kokulu,
hem ela gözlü,
o beyaz kızı,
karlı bir gecede,
sözlediler,
bir gence de,
bilemediler ki,
o beyaz kız yüreğini,
çok önceden,
kutup yıldızına,
vermişti içinden çıkarıp,
tenini alyansına astılar,
kurdeleyi kestiler,
makas kan ağladı,
sandılar ki,
beyaz kızın ümidini kestiler,
ince parmağı kangren oldu,
ela gözleri doldu,
mutluluktan bellediler,
içinde gönül yarası,
bir anda çıbana döndü,
kutup yıldızı aşarken,
buz tutarken sabaha gideceği yol,
içindekiçıban patladı,
kanı sıçradı,
menekşe gözlerine,
çilleri kayboldu acısından,
yüzünün rengi,
meşe külüne döndü,
bilmediler ki,
içinde kibütün kanı,
ümidi kesildi odasından,
yumoşundan, aynasından,
yattığı döşeğinden,
kanı gitti içinden,
aktı evin eşiğinden,
beyaz karda bir incecik,
vurulmuş ta ölmemiş,
yaralı bir kekliğin,
ölüme yürümesi gibi,
bir ince iz bırakarak,
döküldü munzur suyuna,
ayazda ki munzur suyu,
o kandan da sıcaktı o an,
diyemedi beyaz kız,
benim bir sevdiğim var,
diyemedi,
çok istedi de diyemedi,
yutkundu derince bir,
içinden de dedi ki,
sevinin hadi sevinin,
bedenimi verdiniz,
hanginiz bilirsiniz,
ya şu küçük yüreğimi,
ben kime vermişim,
sormadınız ki zalimler,
sorsaydınız söylerdim,
söylesem de bilirim ki,
halimden anlayamazdınız...

bundandır şimdilerde,
Mamike köprüsü,
o beyaz kıza kapalıdır hep,
Elazığ'a giden yandan,
bundandır beyaz kızın,
menekşe gözlerini,
kan rengiyle boğmuştur,
çilleri tenine küsmüştür,
sararmıştır benzi,
hazana düşmüş papatya gibi,
güneye düşen yandan,
ümitleri yaralıdır,
bağrının sol tarafı,
sessiz bir zinhar dağdır,
yaralıdır ümitleri,
sorsa Düzgün Baba'dan,
neyi değiştirebilirsin diye,
gözlerinden ak sakalına akar,
göz yaşları,
medet mi var bilmez mi ki,
zalimler, zulumler oldukça,
ne medet,
okuduğu duadan,
Düzün baba dan,...

kar bürümüş dersimi,
rüzgarlar okur,
dersim dört dağ içinde,
gülüm kaldı içinde,
türküsünü,
tipi resmeder içine,
ayrılıktan bir tablo,
renkler,
munzur suyunda boğulmuş,
ölüm gibi,
her yan bembeyaz,
tepelerde gecekondular üşür,
şafakta,
güneş buz kesilir,
takılır dersim dağlarına,
üflesen paramparça dağılır,
uzaklardaki sevdalının,
yüreği gibi,
bilirler mi, bilmezler ki,
şimdi çırılçıplaktır artık,
ümitler zemheride,
kurt kuzuyu görse,
kardeş olur,
yasını tutarlar birlikte,
hasretimizin,
beyaz kıza çok mu,
bir yiğidin gönlüne girmiş,
onu çokistemiş te,
sevdası içinden çıkmış,
aşmış başını,
doğadan daha üryan kalmış,
yalansız,
her rengiyle,
tanrının boyadığı renklerden,
beyaz kız dayanamamış,
isyanlar kendinden de büyük,
tutup ta sarı saçlarını,
kesmiş kökünden,
gönlünü asmış meşeliklere ,
seyit rıza yı,
pir sultanı anmış sevda ile,
çakmış kibriti,
yakmış dersimi,
satmış anasını zulmün,
eteşinden güneşi eritmiş,
benim gönlüm yandı da,
senin ateşini bilirim,
bari aşkın yüzü suyu hürmeti için,
sen yanmana devam et diyerek,
kurtarmış güneşi donmaktan,
atmış bulutlara kendini,
kutup kıldızını yollamış sevdiğine,
ben yiğit bir kızım,
git te sevdiğime de,
yakarım sevdam için,
bilsin ki koca dünyayı,
bir turna kanadına aldı onu,
dün gece,
yüreğime düşürdü,
beyaz elleri üşümüştü,
göğsü sımsıcaktı,
canından özge sevdası vardı,
avuçlarıma koyduğu yüreğinde,
sarılıp duruyordu iki gönül,
doyasıya, doyasıya...

22.01.2007 Taşkışla/Taksim
Bayram Tunca 1956, Elazığ