Kimi sevdalar vardır,
damgalı pullardaki,
imzalarda kalır...
çok kara sevdalarsa,
anılarda,
ayrılıklarda kalır...
kumsala düşer usul-usul,
bana hep seni vurur dalgalar...
gözlerin günlüğümdür,
seni yazar tüm sayfalar...
ne çıkar ki; her şarkıda,
hüzünler, göz yaşlarıyla,
hasretlik ağır basar,
hep te en önde gider,
benim yürek türkülerimin,
kaynağı sensin,
hüznüme, sevincime dek,
hepsi sen başlar, sen biter...
hani ümitlerin bile,
an gelir ki ümitsiz kaldığı olur,
yine de, can sensizken de,
hasretinden ölürkende, sen olur...
çok imzalar atılırlar da,
çok damga vurulur da pullara,
zalimdir çıkagelir, ölümden acı,
ayrılıklar olur da,
isimler hep öndedir de
resimler gönüllerde bir anı kalır...
resimler ki, çoğu gülerken,
gerçek sahiplerinde bir başkalık,
gizlice kan ağlayan yürekler,
neyse ki tek tesellisi de yok değil,
vedalar bir kez olur da,
anılar yaşar ölünceye dek...
sanki kimin avuçlarında, kimin,
hangi aşkın, sevdalısında,
sıcaklıkları kalmıştır ki,
ne çok azı vuslata ermemiş midir,
en çoğu hüsranla bitmemiş midir,
karadan ki kara sevdaların,
ve bunca yaşanan aşkların...
bir kez olsun, hasretliği, ayrılığı,
ölümden sonrasına götürebilmiş,
biri var mıdır...
23.03.2006 Taşkışla/Taksim
Bayram Tunca 1956, Elazığ
GÖZLERİ GÜNLÜĞÜM...
Moderator: Yöneticiler
GÖZLERİ GÜNLÜĞÜM...
yokluğun ölümün diğer adıdır
