GÜLÜMSER KADIN...

[baytunca]

Yaz bitmeden toprak özler yağmuru,
Ben de seni özledim, gülümser kadın...
Bakışların ferhat'ın suyundan duru,
Gözlerinden içtim gülümser kadın...

Leylasız çöllerde kururmuş vaha,
Mecnun'un çilesi dolmamış daha,
Kerem yanmadan gel, aslı sabaha,
Su ver; candan geçtim, gülümser kadın...

Gönlüm bir abdaldır senin yolunda,
Bari bir diken ol de, bana dalında,
Aşkı zehir et sun ki, avuçlarında,
Diyim; ab-ı hayat içtim, gülümser kadın...

Hasretin içimde koca bir gurbet,
Gönül perişandır, ahvalim berbat,
İzbe de hasret der, düş ölüme yat,
Yaşarken kabire düştüm, gülümser kadın...

Sen yokken bu kent hep tenhalaşır,
Martılar göz yaşımı, denizden taşır,
Yeter gel de denizi, boyumdan aşır,
Sensiz benden de geçtim, gülümser kadın...

Ben yıllarımı hep dostlarıma adadım,
Sen li bir gün bağışlarlar hep sandım,
İkimizin namına da, nasıl da aldandım,
Ben gaflete düştüm, gülümser kadın...

26.12.2006 (Kartal)
Bayram Tunca 1956, Elazığ