SANA DA BİR GÜL GEREK DEĞİL Mİ ?

[baytunca]

Dağınık saçlarıma yağmur çiseler,
hazan sen olur,
gerçek hazandan önce başlar,
şu koca kentte bana,
blok bir aysberg gibi,
buz tutar içimde birikmiş ayrılıklar,
pasifik okyanusunun en derin yeri bile,
gönül yaramın derinliğinde değildir,
başıma talihsizlik kuşudur neyleyim,
hep kıştan evvel kar düşer,
gönlümün se kaderidir,
vuslatların onu hep yarı yolda bırakması,
yani seni anlıyorum artık,
dönme dolap misali olmuşsun gönlüm,
hep bir eylence için binerler üstüne,
sonra iner giderler,
arkalarına bile bakmadan,
gel kaderine iyisi mi,
tanrının sana bir lütfudur de,
iyi insan olmanın mükafatıdır de,
gurur duy kendinle,
herkese nasip meziyetler değil bunlar,
sevmenin en güzel yanı,
en iç titreten tarafı,
yarin ettiği cefadır,
cefasız sevda yalan gibidir,
kumarda kazanılmış paraya benzer,
beş dakika sonra da,
bir zar atar da kaybedersin,
ne güzel bir cefa ki seninkisi,
sevdalanmışsın rabbinin,
özenerek yarattığı bir dişi kuluna,
baharları biriktirmiştir yüzünde,
yarınlarda,
hatta belki yazdan da önce gelir,
sarılır ısıtır her yanını,
güneşten sıcak yakar,
sarar, eritir seni,
ne üzülürsün,
ümit hep ekmeğin değilmiydi zaten,
bak giderken seni unutmamış,
sana bir parça nar ateşi koymuş,
ve iki tatlı da kiraz ile,
iki de tatlı badem,
kendi gözlerine elini sür,
bak her gözüne de birer gül fidanı dikmişte,
hem gitmiş, hem gitmemiş gibi,
güllerime kendin gibi bak,
gözyaşınla sula onları,
kurutma, yoksa dönersem affetmem seni,
dönemezsem de,
onları yaşat hep birgün,
dönecekmişim gibi,
ikimiz için büyüt, orman orman çoğalt,
gün gelir de birinin altında,
beni oturur bula bilirsin,
belli mi olur değil mi canım,
hem sana da bir gül gerek değil mi,
ne dersin...

27.12.2006 Taşkışla/Taksim
Bayram Tunca 1956, Elazığ