GÜN GELİR ANLARSIN BENİ...

[baytunca]

Evim ortasında yüreğinin,
her yan güllük gülistanlık,
ömrüm bitinceye değin...

daha doğarken başlamış,
demek sana bu sevda,
üryan doğuşum gibi,
alnımda çizgiler yokken,
seni tanıyacakmışım,
ve sevdanı üryan,
çekecekmişim ben...

ninnilerim sen yokken,
annemin dilinden üryan,
okunmuş annemin sesiyle,
uykularıma sen olup düşmüş,
esir olmuşum dinlemelere,
uyanışlarda ağlamışım,
devinirken zaman,
mırıldanışlarım başlamış,
anlamamışlar beni,
seni söylüyormuşum demek,
sözler çoğalmış içimde,
sen olmuş konuşmalarım,
şarkılar olmuş dilimde,
sözleri sen, notaları özlemim...

ve gelmiş dil,
söyleyeceği son söze,
seni seviyorum demişim...

hasretini çok erken çekmişim,
özlemin başka yakmış içimi,
ana, baba, kardeş, bacı,
ayrı ayrı sevilir de,
gönlüm dediki bana,
sen bana yardan haber ver,
anamın sütü kadar saf,
sevmişim seni yalansız,
ve anamın sütünden,
sıcak kucağından ayrılmışımda,
ey yar, senden ayrılamamışım...

sevda ile yaslanmışım,
sinene sinemin içindekilerini,
ellerimle koymuşum,
susamışım dudaklarında,
yanmışım öpüşlerinde,
sözlerinde doymuşum...

kim kolay bilirse sevmeyi,
yanılır a canı cihan sevdiğim,
karşılıklı yanmanın tadı,
sarı bingöl balı gibi,
senden çokça küçüktürler ama,
gözlerine bile gücün yetmez gün olur,
sevdiğini anlarsın,
ağlarsın, ağlarsın, ağlarsın...

18.09.2006 Taşkışla/Taksim
Bayram Tunca 1956, Elazığ