HOŞÇAKAL KÜÇÜK AŞKIM, KARANFİLDEN İNCE KIZ...

[baytunca]

HOŞÇAKAL KÜÇÜK AŞKIM, KARANFİLDEN İNCE KIZ...

Telefonun elinde kalmış ince kız,
düşünürsün,
içindeki derdin,
üstündeki urbadan da geniştir,
gözyaşların tufan zamanı,
taşan bir nehir olmuş,
süzülür yanaklarından,
her damlası,
iri gözlerinden de iridir şimdi,
ve bilirim ki beyaz ellerin,
inceciktir yufkadan,
parmakların uyuşmuştur,
ağır-ağır,
yanakların kırışmıştır,
dudakların titrektir,
kulakların kızarmıştır,
haksızlığın utancından,
ama deme asla,
arasam mı, aramasam mı,
kırmışmıyım onu acaba,
küsmüş müdür bana diye,
haksız görme kendini,
yaşadıkça hep haklı olacağını,
olduğunu söyler o...
kavga etme duygularınla,
dosdoğru hayatını yaşa,
hakettiğin şekilde,
aldırma anıların,
ağır bassa da, aldırma,
hatta öldüğümü duysan da,
anıların bir dev olup,
düşsede ellerine,
söz geçiremez olsan da,
hiç bir anına,
aldırma,
belki zamansız,
düşecek ellerine o dev bir anında,
apansız parmaklarını tutacak,
gücün yetmeyecek senin,
bastıracak telefonun tuşlarına,
çalacak telefonun bir iki kez,
merhaba ömrüm, nerelerdesin,
özlettin kendini diyebilir,
sen nasılsın diye bilirsin de,
özledim seni diye bilirsinde,
deprem olur ayaklarının bastığı yer,
sevinçten uçarsında,
o tanıdık ses,
ölümden döndürür yüreğini o anlık...

birde cevapsız kalırsın,
ölümün karşısında ki,
çaresizlik kadar acı,
ve beklemeksizin...

ellerin titremesin,
bir başka ses ise eğer,
ellerinin titremesi,
ellerinin kendisinden,
iri olmasın sakın,
hatta ellerine sevinçten düşen,
devden de iri,
metanetli ol,
ağlayacağına yine gül,
hatta öyle bir gül ki,
dudaklarındaki gülüşün,
gözlerine sıçrasınlar bir anda,
gözlerin güzeller senin,
karanfiller kadar,
o an daha da gül,
karanfillerin ikisi,
en güzel olanları olsun,
gözlerin düşmez de,
onlar düşsünler kabrime,
unutma ki,
karanfiller olup düşseler de,
ben asıl aşığım gözlerine,
yaşamana bak canımcan,
yaşamana bak,
hoşçakal, küçük sevdam,
seni önce allah'a,
sorasında hep sana emanet ettim,
hoşçakal canım,
bu sana son şiirim
ve benim yeminim olsun...

06.12.2006 Taşkışla/Taksim
Bayram Tunca 1956, Elazığ
(Bu sana son şiirim olsun yeminle)